De stichting Petra etcetera deelt via deze website informatie en ervaringskennis over leven met een bipolaire stoornis. Petra’s verhaal maar ook die van andere ervaringsgenoten, betrokkenen en behandelaars met als doel (zelf)stigma op psychische aandoeningen weg te nemen.
“Ik heet Petra,
ik heb een psychische gevoeligheid
maar ik ben zoveel meer.
Vandaar: Petra etcetera.”
Openheid over psychische problemen is, als je eraan toe bent, belangrijk voor herstel. Het leidt tot begrip bij de ander en is hét middel tegen stigma. Door je ervaringen te delen leren anderen jou beter kennen maar je leert ook jezelf goed kennen. En zelfkennis is nodig om de juiste keuzes in het leven te maken waardoor je beter in balans blijft. Mensen helpen op weg naar herstel, de mogelijkheid bieden om zichzelf te ontwikkelen en zo de kwaliteit van hun leven verbeteren … dat is wat wij als stichting graag willen bereiken.
Wil jij een gastblog schrijven?
Heb je als ervaringsgenoot, betrokkene of behandelaar ervaringen met de bipolaire stoornis die je graag wilt delen? Aarzel niet en klik hier voor de spelregels want ‘delen is helen’.
Je kan ook een gastvlog maken!
Vind je het leuk om voor ons YouTube-kanaal jezelf te vloggen en in het kort antwoord te geven op de volgende vier vragen:
- Wie ben je?
- Wat is er met je gebeurd?
- Wat was jouw keerpunt richting herstel?
- Hoe blijf je in balans?
Klik dan hier voor de spelregels of mail ons via: redactie@petraetcetera.nl
Stichting Petra etcetera 
Hallo,
Wat een mooie site!
Ik ben zelf na jarenlange omzwervingen in de psychiatrie nu bestempeld als manisch depressief. Ik heb de afgelopen jaren verschillende diagnoses gehad maar heb zelf het gevoel dat dit inderdaad de juiste is.
Ben eigen ondernemer en vader van 2 kids. Helaas pas gescheiden wat niet heel verwonderlijk is na alles wat ik in mijn manische periodes heb gedaan. Ook de depressie is voor het hele gezin zwaar….
Ik probeer op dit moment de scherven op te ruimen maar ben ook een heel bang mens geworden. Bang voor weer nieuwe episodes…. Vooral op zoek nu naar mensen die dit begrijpen en met de hoop van hen te leren.
Bedankt voor je reactie. Ik begrijp heel goed dat angst nu regeert. Is ook een van de grootste struikelblokken die we als bipolair moeten zien te overwinnen. Ik heb er een gastblog over geschreven: https://www.schizofreniebestaatniet.nl/hoe-je-angsten-kunt-overwinnen-op-weg-naar-herstel/
Hai Petra. Ik heb het ook,en er heel veel moeite mee. Verleden jaar ben ik 4mnd opgenomen geweest na een suïcide poging,wat voor mij geen poging was. Werd gewoon te vroeg gevonden. Het weer oppakken van mijn leven valt me vaak zwaar. Heb dagelijks suïcidale gedachten,en nog vele andere dwingende gedachten. Heb nu goede ondersteuning, maar toch blijven er nog vele uren over. Had Vanmorgen HH hulp en vanmiddag nog gesprek met hulpverlening. Toch pakt het me niet vandaag,ondanks de ondersteuning. Vanmiddag poos naar bed gegaan,waar ik na nog wat malen in slaap viel. Nu er nog niet zolang uit. TV aan,onderwerp PTSS. Heb ik ook,ondanks EMDR. Daarnaast nog HSP, wat vermeerderd werd na EMDR. Al met al een heel pakket. Nu met al die bezuinigingen is het vertrouwen in ondersteuning op losse schroeven. Niemand kan zeggen voor hoelang. Heb nu tot eind oktober 2016 en dan is het afwachten, als ik dat al haal qua ondersteuning, de regering rommelt immers maar wat aan. Geloof niet meer in garanties wat dat betreft. Die peilers onder mijn bestaan heb ik broodnodig. Hulpverlening ziet en snapt dat,maar hebben zich ook maar te voegen. GGZ is een Ondergeschoven kindje. Als ik een rolstoelgebruiker zou zijn is het duidelijk wanneer er nieuwe onderdelen op moeten. Bij De GGZ halen ze ‘deze’ rolstoel weg! Beter moet je worden,van klacht naar kracht is een leuze waar ik boos om word. Stap maar eens in bv mijn schoenen en voel! Dan pas weet je waar je het over hebt. Tot zover voor nu. Dank voor het lezen💞
Ik heb je een mailbericht gestuurd