
Als kind mocht Roos thuis met de matras van de trap sjezen, kleien deed ze met een pak Becel en een advocaatje van tijd tot tijd kon geen kwaad. Haar moeder was de leukste van de straat, maar de storm in haar hoofd bleef voor de buitenwereld onzichtbaar. Niet voor Roos, die als kind al wist dat ze haar soms moest beschermen. Pas toen ze zestig was kreeg haar manisch-depressieve moeder na een eindeloos traject een officiële diagnose. Wanneer haar moeder overlijdt door een val van de trap wil Roos Schlikker beter begrijpen wie de vrouw was die zich zo lang achter een masker had verborgen. Tijdens haar zoektocht leert ze haar rouw omarmen en komt zo dichter bij haar moeder dan ooit tevoren. Roos Schlikker is van vele markten thuis: ze is columnist voor Het Parool en Kek Mama, schrijft scenario’s voor theater en tv, deed mee aan Wie is de Mol? en schuift geregeld aan bij onder meer Pauw. In 2017 verscheen haar debuutroman Huisje, boompje, beest, waardoor haar humor en wakkere, zwierige stijl die haar zo’n geliefd journalist maken ook in de boekhandel terechtkwamen. ‘Het mooiste en meest hartverscheurende boek van 2018.’ – Wendy Magazine

”Ik ben die avontuurlijke man op de fiets die ik zo graag wil zijn en ik ben ook het lamgelegde jongetje dat sidderend van angst de boodschappen doet.’ Ondanks zijn bipolaire stoornis stapt Luc Vercauteren op de fiets om van zijn woonplaats Maastricht naar Teheran te rijden. Aan de hand van dagboekfragmenten volgen we Luc op zijn route door Oost-Europa, Turkije en Iran. Grenzeloos geluk is behalve een mooie reisbeschrijving ook het verslag van een innerlijke tocht, die leidt van schaamte en ontkenning, via besef, naar acceptatie en geluk. Na thuiskomst schrijft hij over zijn liefde voor het fietsen en over bijzondere ontmoetingen. Het wordt voor Luc een worsteling om al zijn gedachten op papier te zetten als zijn euforie verandert in een depressie en ook nog z’n vader komt te overlijden aan de ziekte ALS. Luc slaagt er uiteindelijk in om zijn kwetsbaarheden en bipolariteit invoelbaar te beschrijven. Hij toont in dit boek haarscherp de twee gezichten van een bipolair gevoelsleven. Luc Vercauteren (1975) is geboren en opgegroeid in het Noord-Limburgse Venray. Hij studeerde Gezondheidswetenschappen in Maastricht waar hij sindsdien woont. Het boek is uitgegeven door Tobi Vroegh

Zijn mensen die een bipolaire stoornis hebben en, zoals ik, ook in een psychose belanden, niet erg gevaarlijk? Het beeld wordt vaak geschetst dat ze onbetrouwbaar zijn en onverwachte dingen doen, maar iemand met een psychische aandoening is zo gek nog niet. Ik ben meer dan mijn diagnose en dit boek is meer dan een herstelverhaal. Je kan het een autobiografisch zelfhulpboek voor ervaringsgenoten noemen, vol (praktische) informatie, verwijzingen naar websites, onderzoeken, personen en andere boeken. Mijn boek gaat over ziek zijn, een diagnose krijgen, stabiel worden en herstellen. Ook komen (direct)betrokkenen aan het woord, want een bipolaire stoornis heb je niet alleen. Petra d’Huy (1974) is binnen de ggz-wereld bekend als Petra etcetera. In dit boek heeft ze alle kennis die ze de afgelopen twintig jaar heeft opgedaan verzameld. Petra beheert de website petraetcetera.com en een grote, besloten Facebookgroep waar mensen elkaar steun en tips geven. In 2017 won ze de Willem Nolenprijs. De opbrengst van dit boek gaat naar de stichting Petra etcetera die zich inzet om mensen te helpen in hun herstel en om ervaringsgenoten, (direct)betrokkenen en behandelaars met elkaar te verbinden. Te bestellen via uitgeverij Tobi Vroegh.

Hij komt Foucault tegen in de kroeg en ontmoet Picasso in een nachtclub, en gooit wijn over diens broek. Hij had seks met Madonna en hoort Björk hem persoonlijk toezingen naast de deur in de bar. De eindeloze stroom van gezichten op straat, artikelen op het internet, 9/11, de dood van dictators – alles is een boodschap aan hem en bestaat alleen omwille van hem. Thomas Melle lijdt al jarenlang aan manische depressiviteit, een bipolaire stoornis. Hij vertelt over zijn persoonlijke drama’s en langzame herstel, en geeft zo een buitengewoon inzicht in de belevingswereld van een patiënt. Het resultaat is een meeslepende kroniek van een verscheurd leven, een autobiografisch radicaal werk van de grootste literaire kracht. ‘Waarschijnlijk heeft ieder mens een afgrond in zich waarin hij af en toe een blik durft te werpen; maar een manie is een hele tour door die afgrond, en wat u jarenlang over uzelf wist, wordt binnen de kortste keren ongeldig. En daarna begint u niet bij nul, nee, u glijdt af naar het diepste min, en niets is meer op een betrouwbare manier met u verbonden.’

‘Heb ik dan nooit een normale dag gehad? Ja, de momenten tussen de depressies en dat bijna extatische gevoel van geluk in. Maar ik ben altijd op doorreis, van down naar up en weer terug. Dat die depressieve kant een probleem is snap ik, maar als nu ook alles boven de streep een probleem is… Wanneer ben ik dan géén probleem? Wanneer ben ik dan géén risico, geen belasting voor de mensen om mij heen? Wie ben ik dat ik zo mag zijn?’ Als Emma enthousiast naar het laatste gesprek met haar psychiater gaat, gebeurt er iets wat ze niet helemaal had voorzien; haar psychiater is verdwenen, de vervanger weet niets van een eindgesprek en voor het einde van de dag is ze opgenomen op de paaz; de psychiatrische afdeling van het algemeen ziekenhuis. Alweer. Aangezien deze nieuwe paazvakantie wel een vergissing moet zijn, gaat Emma in het doolhof van pillen, psychiaters en medepatiënten op zoek naar een verklaring. Want als je niet ziek bent, hoef je toch ook niet beter te worden? Als de verklaring in de vorm van een nieuwe diagnose lijkt te komen, begint ze zich echter af te vragen of ze die wel wil weten; want wat als je je eigen waarnemingen en gedachten niet meer kunt vertrouwen, en je grootste vijand niet in de buitenwereld zit, maar in je eigen hoofd?

Een studente blijkt manisch-depressief. Zij leert, na een moeizame gang door de hulpverlening, leven met haar ziekte. Het boek is te bestellen bij uitgeverij Tobi Vroegh maar je kan de .pdf ook downloaden via deze site. Zie: https://petraetcetera.com/boek/

The Other Side of Bipolar offers hope and a new perspective of mental illness that can help millions of people. A unique combination of memoir and self-help book, it invites us to reexamine our definitions of mental illness as a debilitating disease, and consider another possibility: what if instead of a wrongness, these symptoms point to capacities that are not yet fully understood? What if being bipolar or mentally ill is a sign that you have intelligences that others do not understand? Through this new perspective, you can be empowered to go beyond any diagnosis or label you have been given and start to explore the uniqueness and beauty of who you truly are. Embedded throughout this poetic story are examples of tools and techniques you can apply immediately to begin to create a sense of peace and possibility in your life. Lauren s story will captivate you and show you a path to finding peace and joy with being different, and ultimately how to utilize your difference to shift from surviving in this world to thriving and creating a satisfying life for yourself. You don t need to live a small, safe existence; you can go after your dreams, challenge yourself, and create a life far beyond what you may have thought is possible. “The Other Side of Bipolar sits apart from other autobiographical surveys of psychological struggles, offering readers the rare opportunity to explore and utilize many of the gifts formerly identified as disabilities. Any who have faced such a diagnosis will find this an inspiring, engrossing saga which offers hope, revelation, and much food for thought as it follows a journey that takes the identification of ‘bipolar’ and turns it upside down.” — Diane Donovan, Senior Reviewer, Midwest Book Review”

Kay Redfield Jamison is professor in de psychiatrie aan de Johns Hopkins universiteit. Ze is een van de grootste autoriteiten ter wereld op het gebied van manische depressiviteit. In de onrustige geest vertelt zij voor het eerst, in een levendige, directe stijl, hoe zij zelf al sinds haar jeugd een gevecht tegen manische depressiviteit voert en hoe deze aandoening haar leven heeft gevormd.

De uitbundige mens is in staat tot grote wetenschappelijke ontdekkingen en artistieke topprestaties. In dit boek beschrijft Kay Redfield Jamison alle verschijningsvormen van uitbundigheid aan de hand van beroemde personen.

‘Mijn mooiste herinnering eindigt hier’ is een prachtige Young Adult over een meisje dat worstelt met een bipolaire stoornis. En niemand mag het weten. Op veilige afstand Een bipolaire stoornis maakt het leven er niet gemakkelijker op voor de 16-jarige Mel Hannigan. Uit zelfbescherming vertelt ze niemand over haar ziekte en houdt ze haar vrienden op veilige afstand. Dan kun je maar beter niet verliefd worden, natuurlijk. Angst voor afwijzing Als dat toch gebeurt, en als haar voormalige beste vriendin haar dan ook nog eens confronteert met de waarheid over het einde van hun vriendschap, stort Mels wereld in. Uit angst afgewezen te worden begaat ze een enorme stommiteit. Maar zouden haar vrienden haar echt in de steek laten als ze wisten waar ze mee worstelt? Young Adults van Eric Lindstrom ‘Mijn mooiste herinnering eindigt hier’ werd geschreven door Eric Lindstrom. Dankzij de moderne dialogen is het een echte aanrader voor elke young adult-liefhebber. Dit prachtige verhaal laat je nadenken over de angst jezelf bloot te geven en de moed die nodig is om geaccepteerd te worden om wie je bent.

M’n vrouw kwijt is een waargebeurd verhaal. De schrijver Bob de Ruiter heeft wel de namen van de personen en instellingen veranderd omdat hij dat makkelijker vindt schrijven. Hij vertelt het verhaal over zijn vrouw (Marianne in het boek) die manisch-depressief is en daarbij ook vaak teveel drinkt. Ook vertelt hij over de verschillende instellingen waar Marianne door haar ziekte mee te maken heeft gehad. Bob de Ruiter schrijft hierover in een mooie heldere stijl zonder vals sentiment waardoor het boek heel prettig leest. Ook vind ik het knap dat hij zonder wrok de hulpverlening beschrijft want er gebeuren dingen waarvan je denkt hoe is dit in godsnaam mogelijk. Dit boek is een aanrader voor manisch-depressieve mensen voor hun partners voor hulpverleners en voor mensen die hier wat meer over willen weten. Kortom een aanrader voor iedereen.

Nora van Middelaar weet dat ze een profeet is maar ze weet ook dat ze dat beter voor zich kan houden. Ze verkeert in een psychische staat waarmee je nog net kunt functioneren. In Karkas volgen we haar in helverlichte en diepdonkere periodes. Wanneer ze de diagnose ‘manisch-depressief’ krijgt, horen daar medicijnen bij die alles platslaan. Het middel lijkt erger dan de kwaal. Nora besluit te stoppen met alle medicijnen en therapie, en tuigt een nauwkeurig systeem van regels en regelmaat op waarmee ze een schijnbaar succesvol leven leidt. Maar als je eenmaal de wereld hebt gezien in vacuüm, het koude karkas van de werkelijkheid, kun je er nooit meer helemaal deel van uitmaken. Karkas heeft de kracht van een bijl. Het duikt zo diep in de ups en downs van de bipolaire Nora dat je de waanzin zelf kunt proeven. Het is een verhaal over wat we niet weten. En over hoe mensen, die voor hun omgeving geen direct probleem vormen, op zichzelf aangewezen zijn. Het is aan mij. Ik zal achter niets en niemand schuilen. Ik neem de controle over deze vis die zonder duidelijke regels meedeint op de golven van de chaos, soms hoog wordt opge¬tild en wordt neergesmeten op de kade. En als je eenmaal de kille keien tegen je botten hebt gevoeld, als dat je zachte lan¬ding bleek te zijn, dan is het water nooit meer wat het was. Als je eenmaal een echte buitenstaander bent geweest, het raster van de stad, van je leven, van je lichaam van buiten hebt gezien als een nauw vertakt systeem, dan weet je dat alles gemaakt is om een enkel doel te dienen: doordenderen.

Daniek is veertien als ze plotseling wordt overvallen door angsten en in een depressie belandt. Van een slimme, zelfbewuste puber – vrolijk en geestig – verandert ze in een bang, onzeker meisje. Haar omgeving begrijpt er niets van. De hulpverleners wijten haar depressiviteit aan de instabiele jaren van haar vroegste jeugd. Dit boek beschrijft op een open manier de verschillende episodes die Daniek heeft doorgemaakt voordat de diagnose ‘bipolaire stoornis’ werd gesteld. De schrijfster hoopt met haar verhaal, lotgenoten en betrokkenen een hart onder de riem te steken. Dineke Ypeij (1961) is van jongs af aan geboeid door taal. Tien jaar geleden begon ze met het schrijven van gedichten om haar, soms ingewikkelde, gevoelens in een bepaalde vorm te gieten. In ‘DE SMAAK VAN HEMEL & HEL’ schrijft ze over haar leven met een bipolaire stoornis. Niet alleen op een zware manier maar ook met de nodige humor.

Dr. Perry Baird was een opkomend medisch talent op Harvard in de jaren 1920. Hij was zijn tijd ver vooruit toen hij aan het begin van zijn carrière onderzoek deed naar de biochemische oorsprong van manische-depressieve stoornissen. De blik van dr. Baird op deze ziekte was een bijzondere: hij was niet alleen arts en onderzoeker, maar ook patiënt. Baird werd opgenomen en verbleef de rest van zijn leven in instellingen. Toen een hersenbloeding als gevolg van een gedwongen lobotomie hem fataal werd, liet hij een grote stapel incompleet onderzoek achter. En zijn memoires. Vele jaren later stuit Mimi Baird, zijn oudste dochter, op dit unieke manuscript van haar verguisde vader, die het grootste deel van haar jeugd afwezig was en over wie in de familie gezwegen wordt. Met terugwerkende kracht leert Mimi haar vader kennen, zijn manische opwinding en scherpzinnige observaties, zijn humor en zijn race tegen de klok om een remedie te vinden voor de ziekte die zijn leven overnam. Met een tedere verbetenheid probeert zij de losse eindjes die hij achterliet aan elkaar te knopen.

Cornelie Egelie lijdt vanaf haar drieëntwintigste aan heftige depressies, manieën en af en toe zelfs aan psychoses. Nadat ze in 2012 op Facebook een noodkreet plaatste, en voor de zoveelste keer psychische hulp zocht, werd de diagnose bipolariteit gesteld. In Pillendoos beschrijft ze de ups en downs van haar leven. Daarbij gaat ze geen onderwerp uit de weg; haar zelfbeeld, de reacties van anderen op haar gedrag, soms het verlangen naar de dood, haar medicijnen, haar behoefte aan ‘rust, ruimte en regelmaat’, haar preventieplan en ook en vooral haar credo dat ‘openheid tot begrip leidt’. Die openheid heeft haar geholpen aan de juiste behandeling en medicatie en heeft haar misschien wel het leven gered. Cornelie schrijft op indringende, eerlijke en soms uiterst hilarische wijze over haar leven. Een must read voor mensen die lijden aan deze aandoening en hun naasten. Dit boek is eveneens interessant voor ‘normale’ mensen die psychiatrische patiënten willen begrijpen.

Helen van een bipolaire stoornis, is dat mogelijk? Yama Voorhorst vertelt in Van stoornis naar gave hoe het haar is gelukt. In Van stoornis naar gave vertelt Yama Voorhorst het persoonlijke verhaal over de heling van haar bipolaire stoornis. Toen niets meer leek te werken – en alle artsen en hulpverleners het ook niet meer wisten – besloot ze het heft in eigen handen te nemen. Ze vond haar weg terug uit het doolhof van de GGZ naar gezondheid; los van behandelaren, vrij van medicijnen en verlost van nagenoeg al haar bipolaire symptomen. Dit boek kan een absolute eye-opener zijn voor al die mensen die worstelen met geestelijke problemen en in het reguliere circuit tegen hun grenzen aanlopen. Yama’s verhaal is inspirerend omdat het laat zien hoe zij transformeerde van ziek-zijn naar (zelf)heling door onder meer rust, voeding en meditatie.

Een verblijf in de isoleercel wordt na afloop het liefst door iedereen verzwegen en vergeten. De schrijvers Wouter Kusters en Sam Gerrits doorbreken het zwijgen in dit boek over het ultieme alleen-zijn. Zij hebben hun eigen ervaringen in de isoleercel omgevormd tot verhalen van extraordinary madness. Daarmee doen zij het schier onmogelijke: van binnenuit geven ze de waanzin een stem zoals dat in de Nederlandse literatuur zelden is gedaan. De gek in het diepst van zijn gedachten wordt hier getoond als spiegel, als nar en als verontrustend verdwijnpunt voor ieder menselijk houvast. Het boek wordt op hallucinerende wijze geïllustreerd door de beeldend kunstenaar Jannemiek Tukker.

Mark Verhoogt was twintig jaar in behandeling bij de ggz. Zijn ziektegeschiedenis kent meerdere diagnoses. Een serie therapieën heeft in samenspel met persoonlijke groei het herstel uiteindelijk goed op gang gebracht. Met professionele hulp, beperkt tot af en toe een bezoek aan de huisarts, zoekt Mark nu een weg tussen de mijnen en valkuilen die bij zijn psychische kwetsbaarheden horen. Uit het beschrijven van ervaringen put hij kracht en inzicht. Het gaat van wanhoop en paniek tot diepe wanen en klein geluk, van afglijden naar opkrabbelen. De korte verhalen in dit boek geven samen een beeld van een psychiatrisch patiënt de psychiatrie voorbij.

Estelle is dertien. Haar ouders zijn gescheiden en ze woont in een kleine flat, samen met haar moeder en haar hamster Amadeo. Een weekend op twee gaat ze naar haar vader. Estelle heeft het niet gemakkelijk thuis. Sinds de scheiding gedraagt haar moeder zich vreemd. Ze hangt dagenlang op de bank, rookt de hele tijd en kijkt televisie. Wanneer Estelle haar iets vraagt, krijgt ze geen antwoord. Op andere dagen slaat haar moeder om: dan is ze vrolijk en opgewekt en doet ze de gekste dingen. Estelle weet zich geen raad. Is haar moeder gek? Estelle probeert zo goed mogelijk de zorg van haar moeder op zich te nemen. Ze doet boodschappen, kookt, probeert het huis netjes te houden en bedenkt wat ze kan doen om haar moeder beter te maken. Dit alles valt haar heel zwaar. Ze voelt zich verdrietig, maar is ook bang en boos. Af en toe betrapt ze haar moeder op leugens. Estelle krijgt steeds meer en meer het gevoel dat haar moeder niet van haar houdt. Haar schoolresultaten gaan achteruit en haar examens zijn een ramp. Estelle durft met niemand over haar problemen te praten. Zelfs voor haar beste vriendin Cindy houdt ze de situatie thuis verborgen. Ze schaamt zich voor haar moeder. Uiteindelijk vraagt Estelle God om raad. Maar wanneer het helemaal mis gaat met haar moeder, krijgt Estelle het gevoel dat iedereen haar in de steek laat.


Tien jaar na de dood van Antonie Kamerling gaat zijn zoon Merlijn op zoek naar een completer beeld van zijn vader, in alles wat hij achterliet Nu ik je zie Het leven en de dood van Antonie Kamerling staan bij miljoenen mensen in het geheugen gegrift. Maar zijn zoon Merlijn weet helemaal niet zo veel van zijn vader. Sinds zijn dood heeft Merlijn nooit een aflevering van gtst bekeken, geen films van zijn vader opgezet of interviews gelezen. Hij wilde het niet en hij kon het misschien ook wel niet. Inmiddels is Merlijn begin twintig en voor hem voelt het soms alsof ook zijn eigen leven op een bepaalde manier stil is blijven staan en hij denkt dat dat iets met zijn vader te maken kan hebben. Voor het eerst gaat Merlijn daarom echt op zoek naar wie Antonie was. Merlijn bezoekt familieleden en vrienden die hij hiervoor altijd uit de weg ging. Hij praat met ze over Antonie, wat hij wilde, waarin ze op elkaar lijken. Wat weten zij van Antonie, van zijn depressies? En kunnen ze Merlijn helpen aan meer mooie herinneringen aan zijn vader? En wat vertelde hij in interviews? Hoe klinkt zijn stem? Kortom, in Nu ik je zie gaat Merlijn op zoek naar antwoorden in alles wat zijn vader heeft nagelaten.

Unieke bloemlezing uit de de verhalen over Biesheuvel’s ziekte. Met nieuwe, niet eerder gepubliceerde verhalen, een inleiding door zijn vrouw Eva én een interview met zijn psychiater Andy Lameijn. ‘Acht jaar geleden achtte men het voor de eerste maal dienstig mij naar een gekkenhuis te brengen’. Dit was de eerste zin in het eerste boek van Maarten Biesheuvel. De krankzinnigheidsverhalen van hem behoren tot de beste die hij heeft geschreven. Toen de eerste verhalen verschenen was dat een sensatie: nooit eerder schreef iemand zo onbevangen, zo ontwapenend eerlijk en met zo’n sterke verbeeldingskracht over het verblijf in een psychiatrische inrichting. De beschrijvingen van de dagelijkse kwellingen door manische depressiviteit waren taboedoorbrekend. Na zijn eerste opname schreef hij: ‘Ik wil niet voor een tweede keer naar een gekkenhuis en daarna twee jaar lang huilend en bibberend van angst in mijn eigen huis zitten.’ Maar hij blijft zijn hele leven manisch depressief (hij noemt het zelf zijn ‘romantische inborst’), lijdt aan het horror vacui (angst voor de leegte die hij steeds voelt) en aan levensangst: hij zal nog een paar worden opgenomen, ook nog eind 2017. In de loop der jaren schreef Maarten Biesheuvel vaak over zijn verblijf in het gekkenhuis, waarbij hij lijkt te zoeken naar geborgenheid in de taal. Voor het eerst verschijnt er nu een selectie van de allerbeste verhalen, aangevuld met enkele nieuwe. Aangrijpende en daverend van onrust.

A manic-depressive argues that the condition is not an illness but a spiritual condition similar to those experienced by followers of Eastern religions and by Native Americans Review The author was diagnosed as manic-depressive in his early twenties: here he refutes the common medical opinion that mania is an illness, instead presenting a case for mania as a reflection of an ‘awakening’ psyche. His spiritual, psychological and intellectual studies are reflected in a strong presentation which makes a case for an alternative view of manic tendencies. — Midwest Book Review

Door de laagdrempeligheid, de openhartigheid en de humor waarmee Pieter schrijft, worden, zowel in de psychiatrie, psychologie alsmede in de algemene hulpverlening, zijn boeken als lesmateriaal gebruikt. Tevens is Pieter Overduin door zijn boeken als ervaringsdeskundige een veel gevraagde gast voor lezingen en gastlessen in binnen- en buitenland. (zie ook de Engelse vertaling van deze boeken) ‘I love myself… and the feeling is mutual / God is confused, He thinks He’s Pieter’ (9789081370233). Verkrijgbaar bij de uitgever http://www.repro-design.nl Kijk voor een volledige compilatie rondom de gebeurtenissen en gevolgen van deze boeken op http://www.pieteroverduin.com

Door de laagdrempeligheid, de openhartigheid en de humor waarmee Pieter schrijft, worden, zowel in de psychiatrie, psychologie alsmede in de algemene hulpverlening, zijn boeken als lesmateriaal gebruikt. Tevens is Pieter Overduin door zijn boeken als ervaringsdeskundige een veel gevraagde gast voor lezingen en gastlessen in binnen- en buitenland. (zie ook de Engelse vertaling van deze boeken) ‘I love myself… and the feeling is mutual / God is confused, He thinks He’s Pieter’ (9789081370233). Verkrijgbaar bij de uitgever http://www.repro-design.nl Kijk voor een volledige compilatie rondom de gebeurtenissen en gevolgen van deze boeken op http://www.pieteroverduin.com

In pakkende beelden en korte formuleringen beschrijft Henk Schutte zijn bipolaire stoornis. Wat te denken van: bij een manie zit de wereld met je opgescheept en bij een depressie zit je met jezelf opgescheept. Vervolgens wordt een aantal innerlijke oefeningen beschreven. Die oefeningen hielpen bij het herstel, zoals de terugblikoefening en het zesvoudige pad van Rudolf Steiner. Het beschreven herstel kon plaatsvinden door de onvermijdelijke bipolaire stoornis te omhelzen als een wispelturige ‘vrouw Bipolaria’. Niet het vermijden, maar juist het verbinden wierp zijn vruchten af. Via http://www.boekscout.nl

Brenda is pas bevallen van haar derde zoontje als ze een postpartumpsychose krijgt. Deze aandoening treft één op duizend vrouwen. Ze heeft hallucinaties waarbij de grens tussen realiteit en waan vervaagt. Haar psychose haalt haar hele leven en dat van haar omgeving overhoop. Kortsluiting in mijn hoofd is het relaas van Brenda’s zoektocht naar hulp. Fragmenten uit verplegingsrapporten en het dagboek van haar man en zus geven een totaalbeeld van hoe de psychose verloopt. Het boek is een aanklacht tegen de vaak willekeurige, dwingende en soms vernederende behandeling van psychiatrische patiënten. Overmedicalisering, gedwongen opname en het gebruik van isoleercellen zijn schering en inslag. Maar het is ook een verhaal van hoop. Hoop op herstel en op het doorbreken van het taboe dat rust op psychologische ziekten. Brenda Froyen wil een maatschappelijk debat over de behandeling van psychiatrische patiënten op gang brengen. Aangrijpend en verhelderend beeld van wat er in iemand omgaat tijdens een psychose. Pleidooi voor meer menselijkheid in de omgang met de patiënt. Brenda Froyen studeerde Germaanse Talen en is leerkracht Engels en Nederlands. Ze is actief in de patiëntenvereniging UilenSpiegel, geeft lezingen over haar ervaringen en gidst in het Museum Dr. Guislain in Gent.

Mijn moeder kookt soep van tafelpoten gaat over de elfjarige Fiep, die opgroeit met een moeder met een bipolaire stoornis. Terwijl er in haar eigen leven al genoeg spannends gebeurt – ze ontdekt haar passie voor gitaarspelen en wordt voor het eerst verliefd, op Mats – maakt ze zich ook nog zorgen om wat er thuis gebeurt. Soms brengt haar moeder haar huppelend naar school in een gekke elfen jurk; dan schaamt Fiep zich rot. Op andere momenten is haar moeder juist heel erg verdrietig. Voor Fiep is het leven behoorlijk ingewikkeld. Ze vindt het moeilijk om haar beste vriendin Sophie uit te leggen wat er met haar moeder aan de hand is. En ze durft Mats niet mee naar huis te nemen omdat ze bang is dat haar moeder weer raar zal doen. Fiep komt erachter dat een bipolaire stoornis erfelijk kan zijn. Ook dat nog! Waarom kan haar leven niet gewoon normaal zijn?

Koosje, diepbedroefd en dolgelukkig! Intrigerende debuutroman van Carice De Wildt. Koosje is manisch-depressief. Ze leeft een leven onder inktzwarte wolken en scherp zonlicht. In dit boek beschrijft Koosje treffend wat het voor haar en haar omgeving betekent om bipolair te zijn. Haar leven is een continue, soms wanhopige zoektocht naar de juiste balans. Goede keuzes maken blijkt daarbij van levensbelang. ‘Ik neem nog een slok van mijn zoete cocktail en weet niet of ik hyper ben of moe. Ik heb het gevoel dat ik kan kiezen voor een waanzinnige nacht, of een medium leuke avond met redelijk leuke mensen en nog een aantal uren slaap.’ Koosje is manisch-depressief. Ze leeft een leven onder inktzwarte wolken en scherp zonlicht. In dit boek beschrijft Koosje treffend wat het voor haar en haar omgeving betekent om bipolair te zijn. Haar leven is een continue, soms wanhopige zoektocht naar de juiste balans. Goede keuzes maken blijkt daarbij van levensbelang. ‘Koosje is een boeiend, soms zelfs fascinerend en erg prettig leesbaar boek met humor, directheid, maar ook vertedering en ontroering. Krachtig, toegankelijk, populair proza met prachtige dingen erin!’ Gerard Klappers

Thomas Alberico heeft een beestje. Soms maakt het hem somber, zelfs suïcidaal. Dan verliest hij alle hoop en voelt zich nutteloos. Weg is de opgewekte, zelfzekere persoon die iedereen kent. De depressie slaat toe. Soms gaat het beestje in overdrive. Dan vallen alle remmingen weg en loopt Thomas zichzelf voorbij. Hij slaapt niet meer, eet nog amper, drinkt des te meer, werkt en gaat uit tot hij erbij neervalt. De manie maakt hem ongenietbaar. Na de vlucht komt opnieuw de val. Telkens weer. Tussen die uitersten leeft Thomas zijn leven. Als vader, als zoon, als rapper, als mens die zijn bestaan zin en inhoud wil geven. In dit boek graaft hij niet alleen diep in zichzelf, maar aanschouwt hij ook zijn omgeving. Hij is dankbaar voor de mensen die hem liefhebben, vaak ondanks alles. Hij probeert zijn beestje een plaats te geven in het leven dat hij wil leiden. ‘Ik ben Thomas en ik heb een bipolaire stoornis. Ik bén geen stoornis.’ Thomas Alberico heeft een bipolaire stoornis. Zijn leven wordt getekend door manische en depressieve periodes, met redelijk ‘normale’ en vaak langdurige tussenpozen. Als rapper A Thomas heeft hij vele honderden nummers opgenomen, poëtische expressies van zijn denken en gevoelsleven. Met dezelfde overgave en creativiteit vertelt hij in dit boek het verhaal van zijn ‘fabricagefoutje’. Geflipt gunt ons een unieke blik in het leven en lijden van een mens die er zoals wij allemaal het beste van probeert te maken.

Als Emma van de ene op de andere dag opgenomen wordt op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, de paaz, weet ze één ding zeker: hier is een fout gemaakt. Ze heeft namelijk een leuke baan, een geweldige vriend en een goed leven, dus dat ze dood wil kan dan toch geen probleem zijn? Het is het begin van Emma’s zoektocht door de absurde wereld van de psychiatrische kliniek, met al haar regels, pillen en diagnoses. Een zoektocht naar de uitgang, maar boven alles een zoektocht naar zichzelf. Tijdens haar reis langs vreemde patiënten en nog vreemdere therapeuten, depressieve kerstballen en onverwachte vriendschappen, begint Emma te beseffen dat ze hier niet voor niets zit, en dat zij de enige is die kan bepalen of, maar vooral ook hoe ze ooit de paaz weer verlaat. Myrthe van der Meer (1983, pseudoniem) werkte als redacteur totdat ze na een burn-out vijf maanden werd opgenomen. Haar ervaringen verwerkte ze op indringende wijze in haar psychiatrische roman PAAZ, die onmiddellijk een bestseller werd.

Als Emma van de ene op de andere dag opgenomen wordt op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, de paaz, weet ze één ding zeker: hier is een fout gemaakt. Ze heeft namelijk een leuke baan, een geweldige vriend en een goed leven, dus dat ze dood wil kan dan toch geen probleem zijn? Het is het begin van Emma’s zoektocht door de absurde wereld van de psychiatrische kliniek, met al haar regels, pillen en diagnoses. Een zoektocht naar de uitgang, maar boven alles een zoektocht naar zichzelf. Tijdens haar reis langs vreemde patiënten en nog vreemdere therapeuten, depressieve kerstballen en onverwachte vriendschappen, begint Emma te beseffen dat ze hier niet voor niets zit, en dat zij de enige is die kan bepalen of, maar vooral ook hoe ze ooit de paaz weer verlaat. Myrthe van der Meer (1983, pseudoniem) werkte als redacteur totdat ze na een burn-out vijf maanden werd opgenomen. Haar ervaringen verwerkte ze op indringende wijze in haar psychiatrische roman PAAZ, die onmiddellijk een bestseller werd.

Wanneer Valerie wakker wordt in een psychiatrische kliniek, ligt haar wereld op zijn kop. Wat is er gebeurd? Waarom was ze daar? Alles lijkt langzaam duidelijker te worden tijdens haar ontdekkingen, maar toch… Klopt het allemaal wel? Spiegelbeeld neemt je mee in de reis naar de diagnose, de acceptatie en het leven met een bipolaire stoornis.

Dit boek is een beeldverslag van periodes van crises en herstel. Van jongs af aan maakt beeldend kunstenaar Mirjam Peters schilderijen en objecten ook tijdens manische en depressieve periodes. Een selectie van 118 tekeningen en schilderijen is voor dit boek gebundeld. Veel mensen zullen herkenning vinden in deze beelden. Naast herkenning biedt dit boek een goed inzicht in de belevingswereld van mensen met een bipolaire stoornis. Dit kan helpen om beter te begrijpen wat er in iemand omgaat ten tijde van crises en herstel. Daarmee is dit boek een zelfhulpboek en een anderhulpboek maar bovenal is dit een uniek boek. Kunst van Manie en Depressie is in 2020 genomineerd voor de Willem Nolenprijs. Zie ook: http://www.mirjampeters.nl

‘Luister eens écht!’ is een heftig verhaal met verschillende emoties en stemmingswisselingen, zoals verdriet en rouw, frustratie en jaloezie en liefde en erotiek. In dit verhaal wordt er dieper ingegaan op de gevoelens en emoties die bij psychische kwetsbaarheid horen. De duidelijk merkbare stemmingswisselingen bij Linda, die aan een manische depressie lijdt, lopen als een rode draad doorheen het boek. Door de gebeurtenissen die Linda doormaakt, leeft haar dochter Emma mee in die stemmingswisselingen. Hierdoor leert Emma niet hoe ze moet omgaan met haar eigen gevoelens en emoties. Emma zakt weg in een negatieve spiraal en wil geen hulp aanvaarden. Ze voelt zich hierdoor onbegrepen. Ze snakt naar liefde en aandacht. Met alle gevolgen die daaruit voortkomen.

Een vrouw vertelt over haar dertigjarige huwelijk met een ernstig narcistische en egocentrische man met manische en depressieve perioden, eindigend in zijn suïcide, en haar rouwproces daarna. In Morgen stap ik eruit blikt Linde terug op de strijd die ze leverde samen met haar manisch depressieve echtgenoot Wester. Uiteindelijk is er voor hem nog maar één uitweg. Hij regisseert zelfstandig en in overleg met enkele naasten zijn dood en vraagt Linde erbij te zijn. Maar hoe laat je iemand die je lief is los? Vervolgens wordt zij beschuldigd van moord en hulp bij zijn zelfeuthanasie. Hoe meer mensen zich van haar afkeren hoe meer geheimen ze van Wester ontdekt, tot aan een schaduwweduwe toe. In grote verwarring zoekt ze naar de achtergronden die leidden tot Westers suïcide, nog steeds een groot taboe in onze samenleving. Ze beschrijft hoe het is om te leven met een partner met psychiatrische problemen, over de verschillen van inzicht over zijn zelfdoding en de ingrijpende gevolgen voor haar, haar gezin, familie en vrienden. Linde laat met dit ontroerende verhaal het belang zien van het blijven delen wat ons in gedachten zo bezighoudt. Juist bij de mensen die dichtbij staan en die we het hardste nodig hebben, schrikken we terug voor het eerlijke gesprek. Het openhartige en noodlottige verhaal, over een liefde zonder einde, kan een middel zijn om te praten met of over mensen in rouw, mensen met een doodswens of mentale problemen.