Bipolaire stoornis

De bipolaire stoornis wordt ook wel de manisch-depressieve stoornis genoemd. Bi-, uit het Latijnse bis (tweemaal); polair uit het Griekse polos (draaipunt), dus: tweepolig. Het is de benaming van een ziekte die twee stemmingspolen kent; een manische en een depressieve met tussendoor een normale stemming.

De stoornis komt bij ongeveer 2-4% van de algemene bevolking voor en kenmerkt zich door uitersten in stemming en activiteit. In een manie ben je over het algemeen uitbundig en daadkrachtig en in een depressie meestal juist teruggetrokken en passief.

head-gd5232a56f_640

Deze stemmingswisselingen kunnen grote gevolgen hebben voor het emotioneel en sociaal functioneren van de patiënt maar ook voor zijn of haar omgeving (partners, familie, vrienden of collega’s). In de uitersten van de stemming is opname in een psychiatrisch ziekenhuis vaak onvermijdelijk. De veelvormigheid van de aandoening bemoeilijkt een tijdige diagnose en daarmee een adequate behandeling. (Bron: landelijke vereniging Plusminus en KenBis).

Heb je zelf een bipolaire stoornis of ben je betrokkene en heb je de behoefte om te praten met iemand die daar ook ervaring mee heeft? 

Voor een persoonlijk gesprek kun je, elke dag tussen 11.00 en 21.00 uur, bellen met de lotgenotenlijn van de vereniging Plusminus – leven met bipolariteit:

0900 – 5 123 456 (€ 0,10 p./min.)

9 gedachten over “Bipolaire stoornis

  1. Beste Yorinde,
    Hier een reactie op je persoonlijke verhaal. Ik ben 51 jaar. Ik heb de diagnose bipolair vanaf mijn 18e jaar en vanaf mijn 26e jaar bijgesteld naar schizo-affectief bipolair type. Ik heb tot nu toe 14 opnames meegemaakt. Ik heb vanaf mijn 18e t/m 50e jaar litium geslikt naast een anti-psychoticum. Ik ben in gewicht toegenomen. Dit is een algemene bijwerking bij o.a. lithium. Het hoeft niet, maar is wel mogelijk, zeker als je er aanleg voor hebt. Bij het gebruik van lithium moet je je creatinine gehalte goed in de gaten laten houden. Ik vond dat de waarde bij mij te slecht werd en heb besloten vanaf mijn 50e jaar over te gaan op carbamazepine. Ik had ook veel last van veel plassen dat mij erg hinderde. Bij het andere middel is dat flink afgenomen en mijn nierfunctie is danig verbeterd. Elk middel heeft zo zijn bijwerkingen, dat is eenmaal zo. Het is het voor jezelf zoeken naar de juiste medicatie die het beste bij jou werkt en waar je het meest tevreden mee bent. Carbamazepine werkt bij mij erg goed, ik voel me soort van blijer. Ik ben er heel tevreden over. Het heeft wel zijn invloed op sexueel gebied, bij mij. Dat had ik niet bij lithium.
    Om nog iets te zeggen over je vraag over angsten e.d. Het heeft mij geholpen daar trainingen/therapie voor te volgen en boeken erover te lezen. Zoals rationele emotieve therapie te vergelijken met cognitieve therapie. Je leert dan je gedachten uit te dagen en of die (angst)gedachten wel waar zijn… wat is het ergste dat je kan overkomen?
    Voorts heb ik moeten inleveren op mijn wens van studeren op een universiteit, daar is het niet van gekomen. Mijn advies is: doe dat wat je kan en aanvaard datgene misschien op een minder hoog niveau te doen, als dat je stressniveau meer in balans kan brengen, dus dat je niet zo veel stress (angst) ervaart en de dingen daardoor beter aan kan en wees lief voor jezelf!
    Ik wens je veel sterkte, met het acceptatieproces en het proces van je gebruiksaanwijzing leren kennen, dat laatste is mijn grootste leer geweest op 43-jarige leeftijd tijdens de cursus werken met eigen ervaring.

Plaats hieronder je reactie.