Tekst: Dymphina Jooren

Sinds 1999 ben ik als 4^e generatie de kapitein aan het roer van ons familiebedrijf. Dat is een zeer uitdagende, gezellige job die ik dagelijks met veel plezier uitvoer. Ik ben altijd een energieke, opgewekte vrouw geweest met een positieve kijk op de wereld. Waar geen wegen zijn, maak ik zelf mijn eigen pad.

Echter….. ik deed veel te veel. Nam geen rust want dat vond ik niet nodig. Maar mijn lichaam begon aardig te protesteren en gaf mij diverse signalen. Ik negeerde al deze lief bedoelende boodschappen van mijn lichaam en geest, en banjerde met grote passen en in een hoge versnelling door de dagen. Het leven biedt tenslotte zoveel en dan maak je toch geen keuzes? Totdat ik mezelf compleet had uitgeperst. Geen enkel stofje meer in mijn lichaam en geest. Ik kon niet meer functioneren. Ik stortte in!

Ondertussen had ik diverse homeopathische middeltjes te rade geroepen om mijn energie in balans te houden en om rust te krijgen. Dit zorgde soms voor een tijdelijke opleving. Ik ontkwam er echter niet aan dat mijn huisarts en psycholoog mij met klem naar de psychiater stuurde. Na onderzoek was het oordeel: bipolaire stoornis en angststoornis.

Daar zat ik dan meer dood dan levend. Toen ik op die stoel bij de psychiater op 13 juni 2011 om 13 uur hoorde dat de medicatie géén kuurtje was waar ik mijn probleem mee zou oplossen maar dat deze medicijnen ervoor zouden zorgen dat de stofjes die er nog waren hergebruikt worden, nam ik een besluit. Ik zou hoe dan ook precies uitzoeken welke stoffen ik in mijn hoofd tekort kwam.

De signaalstoffen, neurotransmitters die ik had aan te vullen waren:

1. Serotonine:

Dit stofje is belangrijk voor de stemming. Een laag serotonineniveau kan depressieve klachten veroorzaken. Ook werkt serotonine op de slaap, want serotonine is nodig om ‘melatonine’ te maken, dat verantwoordelijk is voor het slaperig gevoel. Voor een goed seksuele functie is er tevens serotonine nodig. Angsten, met name problemen van langdurige aanhoudende angsten en stress worden toegekend aan het ontbreken van serotonine in de hersenen.Maar ook eetlust, emotionele balans en zelfvertrouwen zijn toe te schrijven aan serotonine.

2. Dopamine

Dopamine heeft veel functies in de hersenen. Het heeft een belangrijke rol in het regelen van emoties
, het stimuleert je motivatie, het geeft een gevoel van belonging en het geeft energie. Dopamine komt vrij na een stimulans, dus al we iets doen. Bijvoorbeeld: als we iets eten wat we hebben bereid, een positieve bevestiging krijgen, iets mooi vinden of als we geboeid zijn door wat we meemaken en doen.

Als er een tekort komt aan dopamine, dan gaat er in de hersenen iets mis met de dopaminebevoorrading. Hierdoor zijn we geneigd om dingen uit te stellen of kost het meer moeite iets gedaan te krijgen. Mensen met een dopaminetekort zijn (onbewust) op zoek naar manieren om toch te kunnen genieten. Deze neiging om steeds meer dopamine na te streven verlegt onze grenzen. Dat maakt van de mens niet alleen het meest creatieve en innovatieve wezen, het is tegelijk de teneur van alle eetstoornissen, verslavingen en dwangmatig gedrag.

Ik ging op onderzoek uit hoe deze stofwisseling bij de mens gaat. Heel letterlijk. Wat stop je in je mond aan voedsel en hoe vindt het zijn weg op welke manier naar je hersenen zodat die ‘potjes’ neurotransmitters weer aangevuld worden. Daarna ging ik elke avond koken met die voeding die rijk is aan die aminozuren (stukjes eiwit) die voor deze omzetting zorgen. Ik maakte er toegankelijke gerechten van, maakte er foto’s van en bewaarde mijn recepten. Ik vond een arts die mijn gehalte aan serotonine en dopamine kon meten. Ik had tenslotte een ijkpunt nodig. Deze meting gaf een behoorlijk tekort aan. Na 9 maanden op deze manier het avondeten te bereiden, ging ik opnieuw aan het apparaat. Ik wist het al. Ik voelde het al. Mijn ‘geluksstoffen’ had ik op peil gegeten. Op eigen houtje ben ik in die periode heel langzaam gaan afbouwen met medicatie. Ik slikte toen Anafranil tegen depressie en angst.

Tijdens dit proces had ik veel te leren. Veel vallen en opstaan. Ik had namelijk in mijn leven iets ‘fout’ gedaan en dat moest anders. Maar ja, je eigen leven met je gewoontes veranderen, kost tranen en doorzettingsvermogen. Het gehele proces van inzien, zelfreflectie, reflecteren, mindfulness en onderzoek naar welke stoffen ik in mijn hoofd tekort kwam, heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben. De echte Dymphina, 180 graden-gedraaide-verbeterde-versie. Ze zeggen ook wel eens: de verbeterde versie Dymphina.2

Dymphina Jooren is mijn naam. Wie ben ik en hoe ziet mijn leven er in grote lijnen uit? Ik ben 47 jaar jong, getrouwd met mijn jeugdliefde en al 33 ‘happy together’. Samen hebben wij een dochter die fotograaf is en sterk, helder in de wereld staat. Ik ben directeur van een familiebedrijf dat sinds 1959 scheepsschroeven hersteld en levert.

Alles wat ik heb meegemaakt, heb ik verwerkt in mijn boek: EET PUUR GELUK. Hierin staan mijn gerechten met foto die ik een jaar lang heb gegeten. Per week een boodschappenbriefje en het weekmenu, maar vooral mijn verhaal.

Noot van de redactie:
Stop nooit zelf met je medicatie maar doe dit altijd in overleg met je behandelaar!